«Το πρωί της εβδόμης Σεπτεμβρίου 1943, ημέρα Τρίτη, βρέθηκε νεκρός,
πεσμένος μπρούμυτα ανάμεσα στα αρμυρίκια της Πέρα Μεριάς, ο Franco
Solerti. Στη γυμνή του πλάτη, χωμένη ολόκληρη η λάμα ενός μαχαιριού με
κοκάλινη λαβή, απ' αυτά που γδέρνουν τους χοίρους. Όσο η έρευνα
προχωρούσε, τόσο η υπόθεση σκοτείνιαζε. Ένα γυναικείο εσώρουχο και ίχνη
από γόβες στην άμμο βεβαίωναν πως ο Franco ήταν με γυναίκα λίγο πριν
πεθάνει... Στα ανοιχτά γυάλινα μάτια λαμπύριζε ακόμα κάτι σαν έκσταση.
Φαίνεται πως ο θάνατος τον βρήκε σε στιγμή ευτυχίας, και ποια ώρα,
αλήθεια, είναι ευτυχέστερη από κείνη του έρωτα; σκέφτηκε ο διοικητής.
Μονάχα χέρι τυφλωμένο από ζήλια έχει το κουράγιο να κόψει τη ζωή
ανθρώπου την ώρα που ερωτεύεται...» Το κλασικό πλέον μυθιστόρημα της
Μαρίας Σκιαδαρέση συνεχίζει να διαβάζεται με αμείωτο ενδιαφέρον.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου